Ew buyerên ku piştî avabûna hukûmeta nuh a Tirkiyê, di navbera hêzên asasîn ên dewletê û baskê hukûmetê yê Refahê de derbas bûn, careka din bi zelalî û eşkerayî dan xwiyakirin ku du aliyên dewleta Tirk hene ku aliyek ji bo peydekirina îmaj, xeyal û xapînokiyê y, aliyê din jî ji bo hebûn û berdewamiya
Welatekî tengijî
Van çend salên dawîn, gava meriv bala xwe dide civaka Tirkiyê, hisseke welê li meriv peyda dibe ku meriv dibêje qey civak ji her aliyî ve di rewşa tarîtirîn û bêhêvîtirîn a dîroka xwe de ye. Esas ku meriv li dîroka guherînên Tirkiyê vedigere, tu dewr naxuyê ku bi rengînî, nûbûn û lez û beziya
Tirkiye û Israîl
Nizanim gelo bala we jî dikêşe an na, gellek muşterekiyên Îsraîl û Tirkiyê hene ku gava meriv bala xwe dide Tirkiyê Îsraîl dikeve bîra meriv. Ez bi xwe, hema hema her cara ku li ser rewşa Tirkiyê, pirsgirêkên wê yên siyasî û civakî difikirim Îsraîl dikeve bîra min. Min gellek caran pirsa wê yekê ji
Tirkiye ne ku paqij dibe, di qirêja xwe de digevize
Sala 1996-an li Tirkiyê bi eşkerebûn û munaqeşeya hin skandalan derbas bû û ewirên wan bêyî ku riyeke çareseriyê bibînin xwe berdidin ser sala 1997-an. Eşkerebûna «Çeteyê Sonmezan» û girtina hin endamên wan, qewimîna «qezaya trafîkê ya Susurlukê» û pê re dengvedana hevkariya polîs, mafia û siyasiyan û ya dawî gurrkirina agirê tecawuzkarî û îstîsmariya
Elweda!
Redaksiyona Armancê bi vê hejmarê xatir ji xwendevanên Armancê dixwaze.Bi îmkanên wê yên ku hene îdî ev redaksiyon nikare jiyana Armancê li gora wan prensîbên ku heta îro ew xwe dispêre wan bimeşîne. Loma jî îro Armanc rawestinekê dide jiyana xwe ya weşanî û xatir ji xwendevanan dixwaze. Di rojên pêş de Armanc wê careka
Li ba Ahmedê Xanî peywendiyên jin û mêran, evîn û erotizm
Ahmedê Xanî çend ku alimekî dînî yê dîndar e, ew çende jî mutefekkirekî dunyewî ye. Wî gellek hay ji dîrok, efsane, destan û menqiben dewra xwe, hay ji ilmê stêrnasiya wê demê, hay ji zanyariyên îctîmaî(sosyolojîk, etnolojîk), ji ilmê hîndekriyê, ji nefsiyatê heye. Ew xweş dizane ku jiyana însanan û ya civakê ne bes ji
Şerefname; pencereya kurdan a ber li mêjûyê
Îsal(1997) çarsed saliya ronahîdîtina kitêba naskirî ya bi navê Şerefname ye ku dîroknasê bi nav û deng ê kurd; Mîr Şeref Xanê Bedlîsî nivîsiye. Şerefname, berî çarsed salan di 14-ê tebaxa(agustosa) 1597-ê(30-ê zilhicceya 1005-ê hicrî) de, rojeka pêşemê temam bû. Bi vê munasebetê, îsal di nava kurdan de hin muhawele hene ku ev bûyera giring
Civaka IT û pirsa kurdî(*)
(Semînerek li ser IT û pirsa kurdî li Enstîtuya Kurdî li Stockholmê (15/11/1997) Mêvanên hêja axaftina min li ser civaka teknolojiya agahî û ragihandinê û tesîra wê li ser pirsa kurdî ye. Bi kurtî dikare bê gotin ”civaka IT û pirsa kurdî.” IT, kurtkirina du gotinên Îngilîzî ye; Information Technology. Loma jî ji vê civakê
Hevpeyivînek li ser hin pirsên alfabeya kurdî
– Birêz Mûrad Ciwan wek ku em dizanin, Celadet Bedirxan di sala 1932-an de şiklê dawî dide alfabeya xwe.Ji vê tarîxê û pê de alfabe bi awayê ku wî nivîsîbû di nava rewşenbîrên kurdan de, heta ku digihîje tarîxa tevgera şexsiyetên wek Mûsa Anter, Dr. Şivan, Edîb Karahan û hwd. tê xebitandin. Îcar ji vê
Ronakbîrî û rojnamegeriyeka amator
Nûbihar: Rojnamegeriya kurdî ya ku li Avrûpayê dest pê kiriye niha di çi qonaxê de ye? Li wê derê piştî 12-ê Îlonê çi hatiye kirin û çi dibe? Mûrad Ciwan: Berî ku ez bersîva we bidim, min divê ez xalekê zelal bikim. Heke qesda me ji rojnamegeriya kurdî, bi maneya xwe ya berbiçav a teng be, heta